آموزش کامل جملات شرطي نوع اول در انگليسي

جملات شرطی به توضیح شرایط و نتایج ممکن از یک وضعیت خاص می‌پردازند. بخصوص، بند "اگر" یا if-clause شرایط را مطرح کرده و بند اصلی یا main clause نتیجه ممکن را ارائه می‌دهد. این جملات از نظر معنایی توسط ترتیب بندی اجزاء مختلف تغییر نمی‌کنند.

استفاده از جملات شرطی نوع اول (first conditional) در زمانی که در مورد وقایع آینده حرف می‌زنیم و اطمینان داریم که شرایط ممکن است رخ دهند. این نوع جملات احتمال اتفاق افتادن شرایط را نشان می‌دهد.

نکات مهم در استفاده از جملات شرطی نوع اول:

• ساختار جمله:
  • If + فاعل + مضارع ساده + بقیۀ جمله
  • مثال: If I study hard, I will succeed.
• استفاده از کلمات دیگر به جای "if":
  • مثال: As soon as, as long as, unless
  • As soon as I read books, I will get wise.
• استفاده از "will" برای بیان نتیجه:
  • If + مضارع ساده + will + فعل اصلی
  • مثال: If it rains, I will stay at home.
• استفاده از "unless" به جای "if not":
  • مثال: I won’t travel to Europe, unless I find a good companion.
• استفاده از "when" برای وقایع مطمئن:
  • مثال: When I clean the house, I will go shopping.
• استفاده از جملات شرطی نوع اول در توصیف برنامه‌ها، قول‌ها، اخطارها، تهدیدها و ترغیب‌ها:
  • مثال: If I have money, I will lend you. (قول)
  • مثال: If you go hiking without sunglasses, your eyes will be damaged. (اخطار)
  • مثال: If you help me clean the house, I will help you write your homework. (ترغیب)
• معنای "if" و "when":
  • "If" برای شرایط نامعلوم یا فرضی استفاده می‌شود.
  • "When" برای وقایع معلوم و قطعی استفاده می‌شود.

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع اول و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع اول در انگلیسی سر بزنید.